Ceza yargılamasında amaç maddi gerçekliğe ulaşmaktır. Anayasamızın 138/1.maddesinde yer alan “Hâkimler… vicdanî kanaatlerine göre hüküm verirler” düzenlemesi ile 5271 sayılı CMK’nın 217/1. maddesinde yer alan “…deliller hâkimin vicdanı kanaatiyle serbestçe takdir edilir” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında Ceza Muhakemesi hukukumuz bakımından “Vicdani Delil Sistemi”nin benimsendiğinden bahsedebiliriz. Ancak “maddi gerçekliğe ulaşma” konusundaki bu amaca ulaşmak için kullanılan yönetimlerin hukuka uygun olması gerekmektedir. Özetle; Ceza muhakemesinde bir ispat aracının delil olarak kullanılabilmesi için bazı özelliklere sahip olması gerekmektedir.

Anayasa’nın 38/6. maddesinde yer alan kanuna aykırı olarak elde edilmiş bulguların, delil olarak kabul edilemeyeceği; CMK 206/2-a maddesinde yer alan kanuna aykırı olarak elde edilmiş delillerin ortaya konulamayacağı; CMK 217/2. maddesinde yer alan yüklenen suçun, hukuka uygun bir şekilde elde edilmiş her türlü delille ispat edileceği; düzenlemeleri gereğince delillerin hukuka uygun yollardan elde edilmiş olması gerekmektedir.5271 sayılı CMK’nın 217/2.maddesindeki “Yüklenen suç, hukuka uygun bir şekilde elde edilmiş her türlü delille ispat edilebilir” şeklindeki düzenleme uyarınca, bir ispat aracının delil olarak kabul edilmesi için hukuk düzeninin öngördüğü şekilde elde edilmiş olması gerekmektedir. Her sanık kural olarak sadece hukuka uygun yollarla elde edilmiş delillere dayanılmak suretiyle mahkum edilebilir.

Hukuka Aykırı şekilde elde edilen suçun maddi konusu ve suç delilinin Mahkumiyet hükmüne esas alınamayacağına dair Yargıtay Kararı:

Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/21042 E.  ,  2021/12572 K. Sayılı Kararı

Mahkeme : İSTANBUL Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Hükümler : 1) Mahkûmiyet; İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/03/2020 tarihli, 2019/666 esas ve 2020/140 sayılı kararı

2) İstinaf başvurularının esastan reddi; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 05/10/2020 tarihli, 2020/1657 esas ve 2020/2262 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

5271 sayılı CMK’nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin temyiz dilekçesindeki sebeplerin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,

Dosya kapsamından, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 772 sayılı Kanun uyarınca arama yetkisi bulunmayan çarşı ve mahalle bekçileri tarafından otogar peronlar bölgesinde şüphe üzerine durdurulan sanığın, önleme araması kararına dayanılarak yapılan üst aramasında, montunun sağ cebinde şeffaf poşete sarılı 51 adet, pantolonunun sol cebinde beyaz peçeteye sarılı 45 adet olmak üzere toplam 96 adet MDMA içeren tabletin ele geçirildiği anlaşılmakla, somut olayda, CMK’nın 116, 117 ve 119. maddeleri ile 2559 sayılı Polis Vazife ve Salâhiyet Kanunu ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 772 sayılı Çarşı ve Mahalle Bekçileri Kanununa aykırı şekilde yapılan arama sonucunda ele geçen uyuşturucu maddelerin, “suçun maddi konusu” ve “suç delili” olarak hükme esas alınamayacağı gözetilmeden, sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olup, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 05/10/2020 tarihli, 2020/1657 esas ve 2020/2262 karar sayılı hükmü hukuka aykırı bulunduğundan, 5271 sayılı CMK’nın 302/2. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın SALIVERİLMESİNE, başka bir suçtan hükümlü ya da tutuklu bulunmadığı takdirde salıverilmesinin sağlanması için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, CMK’nın 304/2 (a) maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 20. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 29/11/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.